ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
Οι νέες τεχνολογίες, το Διαδίκτυο και η βελτίωση των μηχανών αναζητήσεως, μας βοηθούν να εξάγουμε συμπεράσματα για πράγματα που παλαιότερα θα μας ήταν αδύνατο να το κάνουμε. Στην μηχανή αναζητήσεως Google έχει προστεθεί ένα κουμπάκι που ονομάζεται «Εμφάνιση Επιλογών». Εκεί, μπορεί κανείς να κάνει αναζήτηση λέξεων και φράσεων με χρονικό εύρος. Αν λοιπόν ψάξουμε την λέξη «ομοερωτικός» για το χρονικό διάστημα μεταξύ 1/1/2007 έως 1/1/2008, θα διαπιστώσουμε ότι η λέξη δεν εμφανίζεται πουθενά. Εάν δοκιμάσουμε για κατοπινές περιόδους, τότε σιγά-σιγά εμφανίζεται όλο και πιο συχνά.
Το έχουμε ξαναπεί. Εξουσία έχει όποιος μπορεί να ονοματίζει τα πράγματα. Όπως οι γύφτοι έγιναν τσιγγάνοι, μετά αθίγγανοι και εν συνεχεία Ρομά - αναρωτιόμαστε τι επακολουθεί, έτσι και οι κίναιδοι (εκ του κίνα και της αιδούς) και οι αρσενοκοίτες (εκ του άρρενος ή της άρσεως και της κοίτης) έγιναν γυναικωτοί, τοιούτοι, συκιές και π..., εν συνεχεία ομοφυλόφιλοι, gay, αδερφές και λούγκρες και πλέον ... ομοερωτικοί, προφανώς ως «ακριβής» μετάφραση του αγγλικού «homosexual». Ενίοτε χρησιμοποιήθηκαν και άλλες εκφράσεις που ξεθώριασαν με τον χρόνο, όπως «ντιντήδες», «ντιγκιντάγκες», «πισωγλέντηδες», «οπισθογεμείς», «πισωγλύκες» κ.ά. Πολλές από αυτές και πολύ περισσότερες μπορεί κανείς να συναντήσει στο βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών τρίτομο λεξικό «Νεοελληνική αθυροστομία» της Δάφνης Κουκουλέ.
Ναι, οι «σείοντες την αχλαδιά» έχουν πια εξουσία σ’ αυτήν την χώρα. Κι αυτό, διότι ενίοτε μπορούν να αυτοπροσδιορίζονται όπως επιθυμούν. Και όχι μόνον στην καθομιλουμένη, αλλά και στην γλώσσα των νομικών που χρησιμοποιείται στις δικογραφίες και τις αγορεύσεις. Με την διαφορά, βέβαια, ότι η λέξις «sex» ως συνθετικό για την αγγλική λέξη «homosexual» δεν αναφέρεται στο σεξ, αλλά στο φύλο.
Άρα προς τι η πρόσφατη αλλαγή; Μήπως, διότι, παρά τις επίπονες προσπάθειες με την υποστήριξη της πολιτικής ορθότητας, εξακολουθεί να είναι ορατή η απαξίωση της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στην ομοφυλοφιλία, ασχέτως με το πώς αυτή αναδιατυπώνεται στην καθομιλουμένη ή στην λόγια γλώσσα; Μήπως διότι μηδενός εξαιρουμένου, οι ομοφυλόφιλοι, για χάρη κάποιων ολίγων, δεν θα πάψουν ποτέ να εισπράττουν την χλεύη, τον γέλωτα και εν τέλει την περιθωριοποίηση, τη συνοδεία κοροϊδευτικών κοσμητικών, όπως ο «πισωγλύκας»; Μήπως διότι οι ευαγγελίζοντες την ομοφυλοφιλία ως κάτι το εντελώς φυσιολογικό και θεμιτό, εισπράττουν την απαξίωση από τους περισσοτέρους ομοφυλοφίλους;
Είμαστε υποχρεωμένοι να αναζητήσουμε την απάντηση, παρ’ ό,τι ειλικρινά δεν μας ενδιαφέρει τι κάνει ο καθένας στην προσωπική του ζωή. Είμαστε υποχρεωμένοι, διότι καλούμαστε από ολόκληρες καμπάνιες και παρελάσεις να ασχολούμαστε. Είμαστε υποχρεωμένοι, διότι μία σεξουαλική προτίμηση, διεστραμμένη ή όχι, έχει γίνει για κάποιους επάγγελμα. Είμαστε υποχρεωμένοι, διότι όλη αυτή η ιστορία με τους χαρακτηρισμούς, η οποία μας σύρει για άλλη μια φορά από μέρους των φίλων του κ. Δημητρά στα δικαστήρια, μόνο με τις σεξουαλικές προτιμήσεις δεν έχει να κάνει. Έχει να κάνει εν τέλει με όλα τα προαιρετικά παρελκόμενα της ομοφυλοφιλίας, εκτός από την ίδια την ομοφυλοφιλία.
Κατά βάθος, λοιπόν, εκείνοι που μας εγκαλούν δικαστικώς με την υπ’ αριθμ. Α-2010/74 μήνυση, ο Δημητράς, ο Βαλλιανάτος, η Γκίλμπερτ, η Βλάμη και ο Τσαμπρούνης, επειδή αναδημοσιεύσαμε σχετικό με την ομοφυλοφιλία υπόμνημα του Κωνσταντίνου Πλεύρη προς τον ΔΣΑ, δεν υπερασπίζονται την ομοφυλοφιλία ούτε τους ομοφυλοφίλους. Υπερασπίζονται τον «τρόπο ζωής» όσων έκαναν την σεξουαλική τους προτίμηση σημαία για να «προκόψουν». Δεν υπερασπίζονται το δικαίωμα να έχει κανείς ερωτικές σχέσεις με άνδρες, αλλά το δικαίωμα να είσαι «κραγμένη». Υπερασπίζονται δηλαδή, τη θηλυπρέπεια, τον εκκεντρισμό, την προκλητικότητα, την προσβολή της κοινώς, αλλά και νομικώς εννοούμενης δημοσίας αιδούς και τον εξευτελισμό του ανδρισμού και της επίσης κοινώς εννοούμενης ανθρώπινης φύσεως.
Κανείς δεν μπορεί να μας πείσει ότι οι «αρχι-ομοερωτικοί», όπως ο Βαλλιανάτος είναι απαραιτήτως «gay». Αντιθέτως, είμαστε βαθιά πεπεισμένοι, ότι όλη αυτή η παρέα μας έχει στοχοποιήσει και αποτελώντας τους πιο φανατικούς αναγνώστες μας, έχει αφιερωθεί στο να μας βγάλει απ’ τη μέση. Η μέχρι τώρα αποτυχία τους έγκειται στο ότι η δικαιοσύνη, τουλάχιστον μέχρι στιγμής αφουγκράζεται την κοινωνία και δεν έχει παραδοθεί στην πολιτική ορθότητα. Η δε στοχοποίησή μας, οφείλεται ακριβώς στο γεγονός, ότι και εμείς λειτουργούμε με βάση τα ένστικτα και την πραγματική συνείδηση της κοινωνίας και όχι με βάση την νεοταξική ατζέντα, όπως αυτή ακολουθείται από τα συστημικά μέσα. Ειδάλλως, θα επέλεγαν να κυνηγήσουν άλλους, που όντως αντιμετωπίζουν τους ομοφυλοφίλους, τους αθιγγάνους, τους Εβραίους και τους αλλοδαπούς με εμπάθεια και μίσος και όχι εμάς που για ό,τι γράφουμε εδώ μέσα επιχειρηματολογούμε.
--------------------------------------------------------------------------------
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 29ης Μαΐου 2010 της εφημερίδας Ελεύθερος Κόσμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου