Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Όταν ο Mikhail Bakunin μιλούσε για Πατρίδα και Έθνος...




Ο ΜΠΑΚΟΥΝΙΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ.


«… Η ευημερία του κράτους είναι η αθλιότητα του πραγματικού έθνους, του λαού. Το μεγαλείο και η ισχύς του κράτους είναι η σκλαβιά του λαού…Το κράτος δεν είναι η πατρίδα. Είναι η αφαίρεση, ο μεταφυσικός, μυστικιστικός, πολιτικός, νομικός μύθος της πατρίδας. Οι λαϊκές μάζες όλων των χωρών αγαπούν βαθιά την πατρίδα τους. Αλλ’ αυτό είναι μια φυσική πραγματική αγάπη. Ο πατριωτισμός του λαού δεν είναι ιδέα, αλλά γεγονός… Η πατρίδα, η εθνικότητα, όπως και η ατομικότητα, είναι ένα γεγονός φυσικό και κοινωνικό, ψυχολογικό και ιστορικό ταυτόχρονα. Δεν είναι μια θεωρητική αρχή.
Δεν μπορούμε να ονομάσουμε ανθρώπινη αρχή, παρά μόνο ότι είναι καθολικό, κοινό σ’ όλους τους ανθρώπους. Η εθνικότητα τους χωρίζει. Δεν είναι λοιπόν αρχή. Αλλά αυτό που είναι η αρχή, είναι ο σεβασμός που ο καθένας πρέπει να έχει για τα φυσικά, πραγματικά ή κοινωνικά γεγονότα. Η εθνικότητα, όπως και η ατομικότητα, είναι ένα από τα γεγονότα αυτά. Οφείλουμε λοιπόν να τη σεβόμαστε. Η καταπίεση της είναι έγκλημα,…γίνεται ιερή αρχή κάθε φορά που απειλείται ή καταπιέζεται. Γι’ αυτό λοιπόν αισθάνομαι ειλικρινά και πάντα τον πατριώτη κάθε καταπιεσμένης πατρίδας.»
(Γαλλική έκδοση των απάντων Μ. Μπακούνιν, τόμος I, σελ. 225 -227, μετ. Πόλυ Γκέκα, εκδ. Πλέθρον)

«Η πατρίδα αντιπροσωπεύει το αδιαφιλονίκητο και ιερό δικαίωμα κάθε ανθρώπου, ομάδας ανθρώπων, ενώσεων, κοινοτήτων, περιοχών, να ζουν, να σκέφτονται, να θέλουν και να δρουν κατά τον τρόπο τους, που γεννήθηκε ως αποτέλεσμα της μακρόχρονης ιστορικής εξέλιξης.
Υποκλίνομαι λοιπόν μπρος στην παράδοση και την ιστορία των λαών, γιατί είναι το αίμα και η σάρκα, η σκέψη και η θέληση κάθε λαού.
Γι αυτό, ειλικρινά, είμαι ο πατριώτης όλων των καταπιεσμένων πατρίδων.
(Γράμματα για τον Πατριωτισμό,1869)

«…Ο λαός επίσης είναι από τη φύση του πατριώτης. Αγαπά τη γη όπου γεννήθηκε, το κλίμα μέσα στο οποίο αναπτύχθηκε…Ο πραγματικός, ζωντανός, ισχυρός, φυσικός πατριωτισμός του λαού, δεν είναι καθόλου εθνικός πατριωτισμός, ούτε καν τοπικός, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος του αποκλειστικά κοινοτικός. Αλλά αγαπά ακόμα τη γλώσσα που μιλά…Ταυτίζεται επίσης με τα έθιμα και τις αληθινές ή λαθεμένες αντιλήψεις της χώρας του. Αν αυτά τα έθιμα, αυτές οι ιδέες κι αυτή η γλώσσα καλύπτουν μια περιοχή, τότε αρχίζει να γίνεται πραγματικά ένας τοπικός πατριώτης. Αν καλύπτουν ένα ολόκληρο έθνος, τότε γίνεται ένας εθνικός πατριώτης. Με την έννοια αυτή, κανείς δεν είναι τόσο βαθιά ούτε τόσο ειλικρινά πατριώτης όσο ο λαός…»
(Μ. Μπακούνιν και Ιταλία, 2ο μέρος, σελ. 81-83 μετ. Πόλυ Γκέκα, εκδ. Πλέθρον)

Σχόλιο: Και ρωτάω όλους τους φαινομενικά αναρχικούς και όσους δηλώνουν διεθνιστές - αεθνιστές πίνωντας νερό στο όνομα του Μιχαήλ Μπακούνιν. Συμφωνείτε κύριοι με τα γραπτά του πολιτικούς και ιδεολογικού σας Πατρός;;;

6 σχόλια:

Noname είπε...

ΕΣΥ ΜΕ ΤΙ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙΣ?

Ερμής είπε...

Συμφωνώ με όλα τα παραπάνω.
Διάφοροι αναρχικοί συμφωνούν με τον πολιτικό τους πατέρα?
Ή ακόμα λένε εκείνο το γραφικό "Κάτω τα Έθνη και οι Πατρίδες"?
Λέω τώρα...

Daring είπε...

Καλησπέρα Ερμή.
Λείπει μια μικρή φράση από κάπου..

''Υποκλίνομαι λοιπόν μπρος στην παράδοση και την ιστορία των λαών, γιατί είναι το αίμα και η σάρκα,η σκέψη και η θέληση κάθε λαού.
Γι αυτό, ειλικρινά, είμαι ο πατριώτης όλων των καταπιεσμένων πατρίδων.
Έιμαι πατριώτης και διεθνιστής ταυτόχρονα.''

Δεν ξέρω αν η τελευταία φράση 'αποσιωπήθηκε' για να δημιουργηθούν εντυπώσεις η' απλά δεν θεωρήθηκε σημαντική αλλά απαντάει στην ερώτησή σου.

Ανώνυμος είπε...

και από μόνη της όμως
πάλι "αποσιωπά"

soros-akias

MANOS είπε...

Daring, πως μπορεί να είσαι πατριώτης και διεθνιστής ταυτόχρονα;;;

Γίνετε να είσαι Εθνικοσοσιαλιστής και Αναρχικός ταυτόχρονα;;;

Γίνετε να αγαπάς την πατρίδα σου, αλλά ταυτόχρονα να μην την θες;

Γίνετε να είσαι και καπιταλιστής και κομμουνιστής;; (καλά αυτό γίνετε, βλέπουμε όλους τους αναρχικούς από Κωλονάκι και Πανόραμα ;) )

Daring είπε...

Μάνο εξαρτάται πως εννοείς τον πατριωτισμό.
Στο λέω αυτό επειδή αυτή η λέξη είναι από τις πλέον 'ταλαιπωρημένες'.
..την χρησιμοποιεί π.χ. ο ΓΑΠ για να κερδίσει την πολυπόθητη συναίνεση.
Την χρησιμοποιεί ο τάδε μεγαλοεπιχειρηματίας για να μη θιχτούν τα συμφέροντά του,την χρησιμοποιεί ο τάδε ψυχολογικά ανασφαλής για να εκφράσει μέσω αυτού τον ατομικισμό του η' ο λαοπλάνος πολιτικός που θέλει να κερδίσει εύκολα μερικούς ψήφους μιλώντας για κόκκινες μηλιές και νέες αυτοκρατορίες κ.ο.κ.
Έτσι σύμφωνοι..δεν μπορεί να συνυπάρχει αυτό με διεθνισμό.
Αν όμως με τον πατριωτισμό εννοείς την ανιδιοτελή αγάπη για τον τόπο που μεγάλωσες χωρίς υστερίες και ανούσιες μεγαλοστομίες και χωρίς η αγάπη αυτή να γίνεται καλά και σώνει μίσος για οτιδήποτε άλλο πέρα της πατρίδας σου,τότε ναι,μπορείς να είσαι και διεθνιστής ταυτόχρονα.
Εφόσον βλέπεις στο έθνος σου ένα σωρό κοινά στοιχεία με άλλα έθνη που έχουν εξαπατηθεί με τον ίδιο τρόπο ή τους έχει γίνει η ίδια ποδηγέτηση τότε όχι μόνο δεν είσαι ανακόλουθος αν είσαι και διεθνιστής,αλλά είναι λογικό επακόλουθο να γίνεις.
Έτσι το βλέπω εγώ,μπορεί να κάνω όμως και λάθος.Δεν είμαι δογματικός.
Τέλοσπαντων δεν ήρθα για να πω πως ερμηνεύω εγώ τον Μπακούνιν αλλά γιατί βλέπω πως σε ένα σωρό μπλογκς γίνεται μια ημιτελής αναπαραγωγή όσων έχει πει.
Από εκεί και πέρα ας ερμηνεύσει ο καθένας όπως καταλαβαίνει αυτά που λέει.