Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Η επιστολή ενός αγανακτισμένου

Εχθές το βράδυ έλαβα την παρακάτω επιστολή στο ηλεκρονικό μου ταχυδρομείο, την παραθέτω αυτούσια.


Η επιστολή ενός αγανακτισμένου

Κύριοι αποτύχαμε. Σαν πολίτες, σαν αγανακτισμένοι, σαν κίνημα σαν άνθρωποι. ΤΙ πετύχαμε τόσες μέρες; Το να πιέσουμε την κυβέρνηση να κάνει ανασχηματισμό; Γιατί, για να φέρει σκληρότερα μέτρα δυσβάσταχτα για την τσέπη του κάθε ενός από εμάς;

Αποτύχαμε κύριοι. Δε θα πω ότι έπρεπε να ενεργήσουμε διαφορετικά, να μπούμε στη Βουλή, να προπηλακίσουμε βουλευτές κλπ κλπ κλπ. Μακριά από εμένα αυτά ακόμα και αν πιστεύω ότι τα συγκεκριμένα ανθρωποειδή(βλ. Πάγκαλος ας πούμε) θα καταλάβουν μόνο όταν θα απειλείται η ζωή τους άμεσα, αλλιώς ζώα θα μας κατεβάζουν, μαλάκες θα μας ανεβάζουν.

Θα ήθελα επίσης να πώ για τη χούντα, το φασισμό αυτό που ονομάζεται συνδικάτα και συνδικαλιστές. Αμφιβάλετε ότι τα συνδικάτα σήμερα και ειδικά η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ μαζί με τον ΟΑΣΑ έχουν τις πλέον φασιστικές νοοτροπίες;

Θα πω ένα παράδειγμα που φαντάζομαι πολλοί από τους αναγνώστες κάπου μέσα θα δούν τον εαυτό τους.

Είμαι 36 ετών και μετά από μια περίοδο 2 ετών ανεργίας, προσλήφθηκα σε μια εταιρεία με ωριαία απασχόληση. Πολύ φυσικό γιατί δεν είναι καμιά τεράστια επιχείρηση και με τον αγώνα τους οι παραπάνω ιδιοκτήτες προσπαθούν και οι ίδιοι να τα φέρουν βόλτα. Δε θα αναφερθώ στο τι πληρώνουν, τι έκτακτες εισφορές κλπ κλπ. Εκεί που θα ήθελα να σταθώ είναι η ΧΟΥΝΤΑ των συνδικάτων.

Την Παρασκευή που πέρασε με το έτσι θέλω ο κ.Φωτόπουλος και η υπόλοιπη κουστωδία(που για να μην ξεχνιόμαστε το βαθύ ΠΑΣΟΚ ανέθρεψε) αποφάσισαν να κόψουν το ρεύμα για πάνω από τρείς ώρες. Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας μου είπε ότι δε θα με χρειαζόταν για το υπόλοιπο της ημέρας στη δουλειά εφόσον δεν υπάρχει ρεύμα και έτσι γυρνάω στο σπίτι μου με μείον 4 ώρες εργασίας δηλαδή μείων 20€. Εχθές το πρωί πληροφορήθηκα ότι την Τρίτη και την Τετάρτη δε θα έχει μέσα μεταφοράς. Ρώτησε κανείς από αυτούς τους ΧΟΥΝΤΙΚΟΥΣ πως θα μετακινηθώ από τον Άγιο Δημήτριο που μένω έως τη Μεταμόρφωση που εργάζομαι ; Ρώτησε κάνεις αν έχω να δώσω στο ταξί(αν το βρω εκείνες τις ημέρες) 20€ τη διαδρομή για την δουλειά μου; Όταν την ημέρα παίρνω 40€ το περισσότερο; Πολύ θα ήθελα και εγώ να κατέβω στην γενική απεργία Τρίτης και Τετάρτης αλλά έχω την εγγύηση των συνδικαλιστών ότι αν απολυθώ θα μου βρουν δουλειά; Έχω την εγγύηση τους ότι το παιδί μου δε θα πεινάει; Κακά τα ψέματα το να διαδηλώνεις πλέον είναι μέγιστη ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ. Ακόμα και ο μισθός που έχει μειωθεί σε δημόσιους φορείς όπως η ΔΕΗ ή ο ΟΑΣΑ , δεν είναι τόσο μειωμένος που να έχουν σοβαρό πρόβλημα διαβίωσης όπως οι απασχολούμενοι με την ώρα σε μια ιδιωτική εταιρεία. Γιατί δεν βγαίνουν αυτοί οι μεγαλοσυνδικαλισταράδες να μας πουν τι φορολογική δήλωση έχουν. Ακόμα και τα φανερά να μας δείξεις «κύριε» Φωτόπουλε θα αποδειχθεί ότι εσύ και οι όμοιοι σου που δεν έχετε πρόβλημα διαβίωσης πολεμάτε τον λαό που έχει πρόβλημα για να πετύχετε παράταση του βολέματος σας. Κοιτάξτε το λαό λίγο ρε αλήτες γιατί όταν λέει ο Πάγκαλος ότι μαζί τα φάγαμε εννοεί εσένα και τους ομοίους σου που όντως τα έχετε φάει μαζί. Εσείς όμως δεν ανήκετε στο λαό, δεν είστε λαός γιατί πολύ απλά ο λαός στην πλειοψηφία του δεν τα έχει φάει όπως κάνατε παρεούλα πολιτικοί, αυλικοί και συνδικαλισταράδες στο μεγάλο φαγοπότι που στήθηκε κατά την μεταπολίτευση, ανδρώθηκε και γιγαντώθηκε τη δεκαετία του ’80 και πλέον πληρώνουμε ο λαός το λογαριασμό καθώς και τα έξοδα κηδείας του Κράτους μας ενώ έτη 2011. Φυσικά να είστε σίγουροι και να είμαστε όλοι μας, ότι τον καφέ και το τραπέζι της κηδείας θα το πληρώσεις εσύ λαέ, αλλά θα τα φάνε πάλι κάποιοι άλλοι.

Καλή μας δύναμη.

Κώστας



1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ αγανακτισμένε, που δεν είσαι αγανακτισμένος αλλά ευρισκόμενος σε πλήρη σύγχιση. Ξεκαθάρισε τι θέλεις από τον εαυτό σου πρώτα και μετά να ζητάς ευθύνες από τους άλλους. Τι ψήφιζες τόσα χρόνια δεν μας το είπες;
Δεν σου ζήτησε κανένας να κρίνεις τα αποτελέσματα του αγώνα των αγανακτισμένων. Δε σου ζήτησε κανένας να γίνεις τιμητής της κυβέρνησης και να τα ρίχνεις στον κάθε Φωτόπουλο που πάντα θα υπάρχει. Δε σου ζήτησε κανένας να κατηγορείς τον κάθε άνεργο για απραξία. Αναρωτήσου για κάτι.
Μπορείς να κοιτάξεις το μηδέν και να μην αποκαρτερήσεις. Εγώ δύναμαι. Αν μπορείς, έλα μαζί μου. Γιατί στο μηδέν μας οδηγούν.